آشنایی با ارز دیجیتال پیر کوین

0

ارز دیجیتال پیر کوین (Peercoin)رمزارزیست که نام آن از سیستم معروف همتابه‌همتا یا نظیربه‌نظیر (peer-to-peer) گرفته شده است. هدف پیرکوین این بود که بتوان رمزارز را به صورت همتابه‌همتا و بدون حضور واسط از یک شخص به شخص دیگر ارسال کرد. این ارز دیجیتال، اولین بار در سال 2012 به بازار معرفی شد و اولین سکه‌ای بود که سیستم اثبات کار و اثبات سهام را در یک پروتکل ترکیب کرد.(لینک پیشنهادی: خرید ارز دیجیتال)

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال پیر کوین چیست؟

ارز دیجیتال پیر کوین در آگوست سال 2012 توسط دو مهندس نرم‌افزار به نام سانی کینگ (Sunny King) و اسکات نادال (Scott Nadal) معرفی شد. توسعه‌دهندگان اصلی، روشی برای حفظ شبکه و در عین حال کاهش مصرف انرژی ایجاد کردند.

پیرکوین در ابتدا برای حل مشکلات ارزهای دیجیتالی مثل بیتکوین و اتریوم که از الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کردند، پیشنهاد شد. راه‌کار آنها، ترکیب الگوریتم اثبات کار و اثبات سهام بود. Peercoin بخاطر تکنولوژی جدید خود، می‌توانست امنیت بهتری ایجاد کند و جلوی حملات را بگیرد.

یکی از دلایلی که پیرکوین مدل اثبات سهام را انتخاب کرد، کاهش مصرف انرژی در استخراج ارز دیجیتال بود. در پیرکوین، مهم نیست قدرت هش (قدرت محساباتی شبکه) شما چقدر است؛ پاداش به کسی داده می‌شود که بلاکی را که به صورت تصادفی انتخاب شده، کامل کند.

مطالعه بیشتر: انواع ارزهای دیجیتال حاضر در بازار رمز ارزها

ویژگی‌های منحصر بفرد پیرکوین

ارز دیجیتال پیر کوین

روش استخراج ارز دیجیتال پیر کوین متفاوت از بقیه است. در حالت سنتی، استخراج‌کنندگان، برای ایجاد بلاک و دریافت پاداش، مسائل سخت ریاضیاتی را حل می‌کردند. این پاداش‌ها مشوقی برای استخراج بیشتر بود. اما گاهی برای پرداخت هزینه‌های ناشی از مصرف برق یا سرمایه‌گذاری برای خرید تجهیزات بهتر استخراج استفاده می‌شدند. پیرکوین آن را در کنار مسئله مصرف انرژی، ابزاری ناکارآمد برای پایداری بلاکچین می‌دانست.

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال اتریوم

الگوریتم اثبات سهام ارز دیجیتال پیر کوین

سیستم اثبات سهام پیرکوین، فرآیند تایید اعتبار تراکنش‌ها و بلاک‌های جدیدی است که به شکلی کاملا متفاوت کار می‌کنند. استخراج‌کنندگان در Peercoin، ضرب‌کننده (Minter) نامیده می‌شوند. پیرکوین با در‌نظر گرفتن زمان، به‌عنوان یک منبع محدود، به جای استفاده از محاسبات پیچیده از الگوریتم اثبات کار تقلید می‌کند. پروتکل پیرکوین برای انتخاب شخص ضرب‌کننده بعدی، متکی بر مفهومی به نام سن سکه (coin age) است.

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال آدکس

سن سکه

سن سکه از ضرب میزان سکه‌هایی که یک ضرب‌کننده مالک آنهاست، در تعداد روزهایی که آنها را در کیف پولش نگه داشته به دست می‌آید. ضرب‌کننده‌هایی که سن سکه بالاتری دارند قادر به ضرب بلاک‌های جدید هستند. آنها برای ورود به این فرآیند باید سکه‌ها را حداقل 30 روز در کیف پول خود نگه دارند.

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال آکیتا

ضرب کردن بلاک‌های جدید

وقتی سکه جدیدی ضرب شود، به صورت اتوماتیک تراکنشی ایجاد خواهد شد، و سکه‌هایی را که برای ضرب بلاک‌ها استفاده شده‌اند به شخص ضرب‌کننده برمی‌گرداند. برگشت این تراکنش اتوماتیک به ضرب‌کننده باعث می‌شود سن سکه‌ها از نو محاسبه شود. سپس شخص باید دوباره 30 روز صبر کند تا بتواند در فرآیند ضرب سکه شرکت کند. بعد از گذشت 90 روز، احتمال یافتن بلاک جدید به حداکثر میزان خود میرسد.  

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال آوه

ضرب‌کننده‌های اثبات سهام

کسانی که در الگوریتم اثبات سهام، سکه پیرکوین ضرب می‌کنند، بلاک‌هایی را که به صورت اتوماتیک توسط شبکه تولید می‌شوند، پاداش می‌گیرند. این افراد همچنین حدود 1درصد از داشته‌های سالیانه خود را نیز پاداش خواهند گرفت.

توزیع

توزیع سکه‌ها در بلاکچین‌هایی که روی اثبات سهام اجرا می‌شوند سخت‌تر است. وقتی بلاکچینی با الگوریتم اثبات سهام ایجاد شود، همه سکه‌ها به صورت همزمان تولید خواهند شد. سپس این حجم از ذخیره به گروه‌های کوچکتری تقسیم می‌شود. اینجاست که الگوریتم اثبات کار با ایجاد شبکه توزیع‌شده‌تر، امنیت بیشتری فراهم می‌کند که در آن پیرکوین‌هایی که تازه تولید شده‌اند، توزیع می‌شوند و ضرب‌کننده آنها را برای تامین هزینه‌های استخراج، خواهد فروخت.

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال یوبیکس

بررسی مفهوم ارز دیجیتال پیر کوین

ارز دیجیتال پیر کوین

پیرکوین یک آلت‌کوین است. آلت‌کوین‌ها به ارزهای دیجیتالی گفته می‌شوند که بیت کوین نباشند. پیرکوین اولین آلت‌کوینی بود که به مسئله مصرف بالای انرژی در بیتکوین پرداخت. هدف بنیان‌گذاران پیرکوین، علاوه بر بهبود مصرف انرژی، افزایش امنیت نیز بود.

در بیتکوین حل این مسائل و تولید بلاک جدید نیازمند توان محاسباتی چشمگیری است و برق زیادی مصرف می‌کند. این یکی از مشکلاتی است که Peercoin سعی در حل آن داشته است.

توکن‌های پیرکوین، در ابتدا از طریق فرآیند هش کردن الگوریتم اثبات کار استخراج می‌شدند. با‌گذر‌زمان، پیچیدگی هش بیشتر می‌شود و کاربران بر اساس الگوریتم اثبات کار، پاداش می‌گیرند. تولید بلاک در الگوریتم اثبات سهام مبتنی بر سکه‌هایی است که هم اکنون در دست افرادند. مثلا کسی که 1درصد از ارز دیجیتال را نگه داشته، پاداشی برابر با 1درصد همه بلاک‌های سکه الگوریتم اثبات سهام دریافت می‌کند. این فرآیند استخراج در اثبات سهام است.

تولید بلاک از طریق الگوریتم اثبات سهام نیازمند حداقل انرژی است. از آنجاکه اثبات کار، پاداش کمتری می‌دهد، تمایل به استفاده از الگوریتم اثبات سهام که برای تولید بلاک‌ها نیازمند حداقل انرژیست بیشتر است. این یعنی پیرکوین با گذر زمان، انرژی کمتری مصرف خواهد کرد.

اوایل، پیرکوین رقیب سرسخت بیتکوین بود. در تاریخ نوامبر 2013 سهم بازار آن به 163 میلیون دلار رسید. چهار سال بعد، در ژانویه 2018 نیز دوباره این سقف را لمس کرد. پیرکوین در نقطه اوج خود در سال 2013، بعد از بیت‌کوین، لایت‌کوین و ریپل، چهارمین ارز دیجیتال بزرگ دنیا از نظر سهم بازار بود. اما با وجود شروع نوآورانه و امیدبخش خود، دیگر در رتبه‌های بالای لیست سکه‌ها قرار نگرفت.

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال آیکون

ارز دیجیتال پیر کوین چگونه کار می‌کند؟

پیرکوین ارز دیجیتالی است که می‌تواند برای انتقال پول، خرید یا فروش استفاده شود و برای این کار از تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌کند. هر بلاک بلاکچین حاوی تراکنش‌هایی است و وقتی بلاکی از تراکنش‌ها تایید شود، به بلاکچین اضافه خواهد شد.

پیرکوین برای توزیع سکه از سیستم اثبات کار استفاده می‌کند. استخراج‌کنندگان در مقابل حل مسائل ریاضی با استفاده از دستگاه‌های استخراج ، سکه Peercoin می‌گیرند. در حقیقت این نوعی رقابت است و به‌این‌ترتیب کل فرآیند، انرژی زیادی مصرف می‌کند.

برای تایید تراکنش‌ها از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌شود. کسی که پیرکوین دارد می‌توانند سکه‌های خود را برای مشارکت در این فرآیند سرمایه‌گذاری کند. به‌این‌ترتیب سکه‌ها را در شبکه گرو می‌گذارند تا برای تایید تراکنش استفاده شود. البته هر‌گاه بخواهند می‌توانند آنها را پس بگیرند.

در پروتکل پیرکوین، شخص بعدی که تراکنش‌ها را تایید می‌کند بر اساس تعداد سکه‌هایی که نگه می‌دارند و اینکه چه مدت است آنها را دارد، انتخاب می‌شود. روش تصادفی نیز بکار می‌رود.

پیرکوین این فرآیند را به جای سرمایه‌گذاری، ضرب‌کردن می‌نامد. این عبارت‌ها به یک معنی‌ هستند، اما از وقتی پیرکوین ایجاد شده، واژه سرمایه‌گذاری بیشتر برای ارزهای دیجیتال بکار می‌رود تا سیستم‌های اثبات سهام.

پیرکوین برای توزیع بهتر سکه‌ها و غیرمتمرکز‌سازی شبکه از اثبات کار استفاده می‌کند. با گذشت زمان، میزان استفاده از اثبات سهام بیشتر شد. البته Peercoin همیشه از سیستم ترکیبی استفاده می‌کند اما اثبات سهام، کاربرد بیشتری دارد.

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال فلاکس

ارز دیجیتال پیر کوین چه تفاوتی با بیت کوین دارد؟

ارز دیجیتال پیر کوین

با اینکه پیرکوین مبتنی بر چارچوب کاری بیتکوین است، اما روش استخراجشان متفاوت است. بیتکوین با الگوریتم اثبات کار، امن می‌شود درحالی‌که پیرکوین ارز دیجیتال ترکیبی است که از اثبات سهام هم استفاده می‌کند. درحقیقت، پیرکوین اولین ارز دیجیتالی بود که از الگوریتم اثبات سهام استفاده کرد.

در سیستم اثبات سهام، افرادی که مالک پیرکوین هستند، تراکنش‌های شبکه را بررسی می‌کنند. هرقدر میزان پیرکوین‌هایی که در مالکیت شخص است بیشتر باشد، تایید او برای شبکه اهمیت بیشتری دارد. چراکه داشتن پیرکوین‌های بیشتر یک مزیت است، این سیستم طوری طراحی شده که به کاربران انگیزه دهد تا پیرکوین بیشتری ذخیره کنند. در مقایسه با بیتکوین، پیرکوین یک متد کم‌مصرف برای امن کردن بلاکچین است. 

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال انرژِی وب

کیف پول‌هایی که از ارز دیجیتال پیر کوین پشتیبانی می‌کنند

کیف پول پیرکوین می‌تواند فیزیکی یا دیجیتالی باشد و کلیدهای عمومی و خصوصی شما را نگه دارد و به دفتر کل متصل می‌کند. کلید عمومی کیف پول، که باعنوان آدرس کیف نیز شناخته می‌شود، شماره حساب پیرکوین است که هر شخصی می‌تواند مبلغی به آن بفرستد اما هیچ‌کس بدون داشتن این کیف پول حق برداشت ندارد. با داشتن کلید خصوصی که برای تایید تراکنش‌ها در دفتر کل استفاده می‌شود کیف پول به تعادل می‌رسد.

کیف پول‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند طیفی از کیف پول‌های رایگان مبتنی بر وب تا کیف پول‌های سخت‌افزاری گران‌قیمت با ویژگی‌های امنیتی خاص را شامل شود.

کیف پول‌های آنلاین

رایگان هستند و راه‌اندازی و دسترسی به آنها ساده است. اما بیشتر در معرض حمله هستند. گزینه‌های محدودی دارند و کلید خصوصی هم ندارند. کریپتونیتور(Cryptonator)، کوین اسپات (CoinSpot) و کوین والت (CoinVault) نمونه‌های آن هستند.

کیف پول‌های نرم‌افزاری

مثل کیف پول‌های آنلاین رایگانند و استفاده از آنها راحت است. گزینه دسترسی به کیف پول با کلید خصوصی نیز دارند. اما امنیت آنها کم است و بروزرسانی آنها اتوماتیک نیست. بلو لجر  (Ledger Blue) نمونه‌ای از این کیف پول‌هاست.

کیف پول‌های موبایل

این کیف پول‌ها رایگانند و دسترسی و تنظیم آنها ساده است. امنیت محدودی دارند و گزینه‌های کار با آنها کم است. همچنین دسترسی کلید خصوصی نیز ندارند. کوینومی (Coinomi)، کریپتونیتور (Cryptonator) و اوبرپی والت (UberPay Wallet) جز کیف پول‌های موبایل هستند.

کیف پول‌های فول‌نود(Full Node)

رایگان و امن هستند و امکاناتی برای کنترل کامل را ارائه می‌دهند. اما راه‌اندازی آنها سخت است و نیاز به فضای ذخیره‌سازی زیادی دارند.

کیف پول سخت‌افزاری

امن‌ترین گزینه با امکانات پیشرفته است. هزینه آن بالاست و دسترسی به آن کمتر است. بلو لجر (Ledger Blue) یک کیف پول سخت‌افزاری مناسب است.

مطالعه بیشتر: ارز دیجیتال آنتولوژی

جمع بندی

ارز دیجیتال پیر کوین در کنار بسیاری از رمزارزها برای بهبود مشکلات ارزهای مهمی چون بیتکوین ارائه شده ‌است. Peercoin نیز در جهت کاهش هزینه‌های استخراج بیتکوین به وجود آمد. در همین راستا اولین پروتکلی بود که از ترکیب الگوریتم‌های اثبات کار و اثبات سهام استفاده کرد تا هزینه انرژی و زمان استخراج را کاهش دهد، درحالی‌که بیتکوین، تنها از الگوریتم اثبات کار استفاده می‌کند. از نظر حجم بازار نیز، بیتکوین دارای محدودیت 21 میلیون سکه است اما پیرکوین چنین محدودیتی ندارد و استخراج آن نامحدود است.

پاداش یک درصد سالیانه، پیرکوین را تبدیل به گزینه مناسبی برای سرمایه‌گذاران کرده است. هرچند این ارز دیجیتال در حال حاضر جزو ارزهای رده بالای بازار نیست اما با توجه به ویژگی‌هایش، مخاطبان خاص خود را داشته و امکان رشد بیشتری دارد.

با کیوسک آکادمی میتوانید از به روز ترین اخبار و مقالات حوزه ارزهای دیجیتال آگاهی پیدا کنید.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد رای‌ها 0

هنوز امتیازی ثبت نشده

ثبت نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.